Co jedzą sarny?

To, czego sarna potrzebuje najbardziej, aby przeżyć to woda i środowisko leśne, w którym może się odżywiać. Ponieważ ich żołądek jest mały, jedzą w małych odstępach czasu z krótkimi okresami odpoczynku. Lubią krzewy, jagody, kiełki, zboża, grzyby, paprocie i żołędzie. Szukają też dębów, buków, skał, dębów korkowych i brzóz. Ze wszystkich jeleniowatych, to właśnie one najbardziej wytrzymują ataki niskich temperatur, będąc w stanie odżywiać się produktami uważanymi za niskiej jakości. Jednak w dobrych warunkach przetrwają tylko te, które osiągają wagę ponad 12-14 kilogramów.

Królik: odżywianie i reprodukcja

Są one aktywne w godzinach zmierzchu, a od marca do sierpnia samce są bardziej terytorialne. Sarny nie chodzą w dużych grupach. Zwykle zbierają się tam, gdzie są możliwości pożywienia, a następnie rozdzielają się, aby wziąć swój kurs samemu. Jednak w ostatnich latach pojawiły się dowody na istnienie populacji samic na terenach otwartych oraz duża rozbieżność w liczbie mieszkańców w zależności od płci. Kłusownictwo dla samców spowodowało znaczny spadek liczby samców w kilku krajach. Zmiany w ekosystemie, złe zarządzanie ochroną i śmiertelność z powodu chorób i wypadków drogowych również odegrały pewną rolę. Średnia długość życia sarny wynosi 8-9 lat. Mimo że jest spokojnym i czułym zwierzęciem, na starość się to zmienia.

Samice są aktywne seksualnie w dniu swoich pierwszych urodzin i mogą rodzić do końca swoich dni. Ciąża trwa od 280 do 300 dni. Robią to w czasie, który daje najlepszą szansę na przeżycie ich dzieci. Sarna zazwyczaj wydaje dwójkę potomstwa na świat. W pierwszych dniach matka karmi je ukrytym miejscu. Kiedy podejrzewa niebezpieczeństwo, uderza łapą w ziemię, by ich ostrzec. Tydzień po porodzie, samica wyrusza z potomstwem na pastwisko. Przez następne dwa miesiące łączą swoje odżywianie z ziołami i mlekiem.